Szczerklina piaskowa jest owadem z rodziny grzebaczowatych występującym na suchych terenach Europy Środkowej, głównie w lasach sosnowych i na wrzosowiskach.
Ubarwienie czarne, tylko stylik i dwa następne segmenty odwłoka czerwone.
Owad ten ma długość 15-24 mm.
Lot godowy odbywa się między czerwcem a październikiem.
Zapłodniona samica wygrzebuje w ziemi gniazdo składające się z kilkucentymetrowego korytarza, na którego końcu znajduje się komora lęgowa.
Następnie poluje na gąsienicę sówkowatych, którą paraliżuje kilkoma użądleniami.
Sparaliżowaną gąsienicę zaciąga do gniazda, wciąga do komory lęgowej, składa w niej jedno jajo i ? po opuszczeniu gniazda ? zamyka je kilkoma małymi kamykami i piaskiem.
Wylęgła z jaja larwa żywi się sparaliżowaną gąsienicą.
Larwa przepoczwarcza się po 10-20 dniach.
Zimuje poczwarka, owad dorosły wydostaje się z kryjówki do końca maja następnego roku.
W odróżnieniu od szczerkliny owłosionej i szczerkliny polnej, które unoszą upolowaną ofiarę w powietrze szczerklina piaskowa ciągnie swoją ofiarę po ziemi.
Każda samice szczerkliny piaskowej i szczerkliny polnej zakłada tylko jedno gniazdo.
Zaobserwowano również różnice w zachowaniach samic pokrewnych gatunków polegające na innym sposobie zamykania gniazd.