Jest to owad prostoskrzydłowy z rodziny turkuciowatych, jeden z największych owadów w Polsce. Turkuć podjadek jest dobrze przystosowany do życia w ziemi, gdzie spędza większość czasu. Samica opiekuje się jajami, a początkowo młodymi. Owad wszystkożerny, dożywający dwóch do czterech lat.
Występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Występuje licznie w Europie południowej i środkowej. W Polsce spotykany jest od nizin po rejony górzyste. Nie był wykazany jedynie ze Wzgórz Trzebnickich, Sudetów Zachodnich, Kotliny Nowotarskiej i Tatr. Dawniej w Polsce był gatunkiem pospolitym. Trafił do Ameryki Północnej, gdzie spotykany jest we wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Środowisko tego owada to głównie tereny wilgotne: torfowiska, bagna, podmokłe łąki, a także rowy, zagony, ogrody pola uprawne i sady. Turkuć jest uważany za szkodnika upraw rolnych, ogrodniczych i leśnych.
Ciało o ciemnobrązowym lub brunatnorudawym ubarwieniu, masywne, wydłużone, z silnie rozwiniętym przedpleczem, długimi przysadkami odwłokowymi i stosunkowo krótkimi tylnymi nogami. Przednie odnóża silne, grzebiące, łopatowate, zaopatrzone w kolce ? służą do poruszania się pod ziemią, rozgrzebywania piasku i budowy korytarzy. U osobników obu płci obecny jest aparat strydulacyjny. Wielkość tego owada do 6,2 cm długości oraz rozpiętości 4 cm. Skrzydła ma proste, długie, ostro zakończone, sięgają poza odwłok, używane w okresie godowym.
Dojrzała samica, po intensywnym żerowaniu i stosunkach w maju i czerwcu, w podziemnych gniazdach składa do 300 jaj, którymi się następnie opiekuje. Dla zapewnienia ciepła podgryza korzenie roślin rosnących nad gniazdem, aby uschły i odsłoniły drogę promieniom słonecznym. Larwy wylęgają się po około 3 tygodniach. Początkowo żerują gromadnie tylko pod ziemią, pod opieką samicy. W ciągu roku samica wydaje jedno pokolenie. Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach. Na terenie Polski pojawiają się od maja do października.
Gatunek ten jest wszystkożerny, zjada korzenie roślin, ale również bezkręgowce, głównie larwy innych owadów. Nie gardzi dżdżownicami. Większość życia spędza pod ziemią, kopie rozgałęziające się i krzyżujące ze sobą wąskie korytarze, w których nie może się odwrócić ? porusza się do przodu lub do tyłu.