Jest to duży pająk z rodziny ptaszników.
Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek ten opisał w 1841 roku C. L. Koch. Polska nazwa tego gatunku to: ptasznik białokolanowy.
Gatunek ten w większości przypadków jest agresywny i nie waha się zaatakować, jednak zdarzają się też łagodne osobniki. Jednak zalecane jest manipulowanie w terrariach przy pomocy pęset, aby uniknąć ugryzienia. Zaniepokojony wyczesuje również włoski parzące. Są to pajączki powolne, ale spłoszone potrafią szybko biegać. Aktywny całą dobę, jednak najbardziej wieczorami i w nocy.
Podstawowe ubarwienie tego ptasznika jest czarne, natomiast wszystkie golenie na odnóżach są białe. Między goleniami 1 i 2 licząc od karapaksu występują dwa białe paski wyraźniej widoczne u dużych osobników. Między pozostałymi goleniami paski te są słabo widoczne lub ich brak. Odwłok pokryty czerwonymi włoskami.
Pająki te należy hodować pojedynczo, gdyż są kanibalami. Gatunek polecany dla osób posiadających doświadczenie w hodowli ptaszników.
Młode ptaszniki karmimy muszkami owocówkami, pinkami, wylęgiem świerszczy, małymi owadami łąkowymi. Dorosłe zjedzą: świerszcze, larwydrewnojada, nie poskąpią nawet myszą. Podając pokarm najlepiej stosować regułę, że potencjalna ofiara nie powinna być większa od napastnika. Pokarm podajemy 2-4 razy w tygodniu w zależności od wielkości i rozmiarów pająka. Gatunek ten w pierwszym roku życia rośnie powoli, natomiast w drugim bardzo szybko. Jest w stanie zjeść wszystko co mu podamy, więc należy uważać żeby go nie przekarmić, co może spowodować uszkodzenie (pęknięcie) odwłoka (np. gdy pająk będzie chodził po terrarium i spadnie), a wynikiem tego w większości przypadków jest śmierć.
Ze względu na rozmiary pająka dla osobnika dorosłego terrarium nie powinno być mniejsze niż 30x30x35 (dł., szer., wys.). Jako podłoże stosujemy około 5-10 cm warstwę torfu kwaśnego lub włókna kokosowego. Należy umieścić również miseczkę (pojemnik) z wodą, z której pająk będzie mógł się napić oraz korzeń lub skorupę orzecha kokosowego (może być coś innego w zależności od gustu hodowcy), z którego na pewno zrobi sobie kryjówkę. Oświetlenie nie jest konieczne, jednak można zastosować czerwoną żarówkę, która będzie stanowiła źródło ogrzewania oraz pozwoli na obserwacje pupila w nocy.
Temperatura powinna wynosić 20-27°C, w nocy 1-2 °C niżej. Wilgotność powinna być w granicach 70-75%. Temperaturę można utrzymywać stosując czerwoną żarówkę jak źródło ciepła. Natomiast wilgotność przez regularne (co 2-3 dni) nawilżanie podłoża. Nie należy jednak robić błota. Warto także pozostawić pająkowi jeden kąt terrarium suchy.
Nie ma różnicy w ubarwieniu samca i samicy. Widoczny u dojrzałych osobników. U samca po ostatniej wylince pojawiają się na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na pierwszej parze odnóży haczyki.
Przed kopulacją należy nakarmić pająki, zwłaszcza samicę, aby uniknąć zjedzenia samca przed lub po kopulacji. Po kopulacji samica po około 100-120 dniach składa kokon, w którym nie rzadko jest ponad 1000 maluchów.
Ptasznik białokolanowy
