Ptasznik kobaltowy

Jest to duży pająk z rodziny ptaszników o jaskrawo niebieskim kolorze.

Ptasznik kobaltowy na wolności zamieszkuje lasy Tajlandii i Birmy. Starsza, nieużywana nazwa tego gatunku to Melopoeus lividum. Gatunek został sklasyfikowany w 1996 roku przez Smith?a.

Młode pajączki są brązowe, nabierają niebieskiego odcienia w trakcie wzrostu. Odcień ten mają nawet niedojrzałe samce. Dobrze karmione szybko rosną. Dojrzałość płciową samice osiągają przy wielkości ciała około 5-6 cm. Niektóre samce dojrzewają już po roku, samice po około 2 latach.

Samica ma niebieskawe odnóża, brązowy głowotułów i odwłok, a samiec jest brązowy; na odwłoku ma silnie zaznaczony ornament, który u samicy jest słabo widoczny. Niektóre dorosłe, starsze samice są dość ciemne i nie widać ich charakterystycznego, niebieskiego ubarwienia. W ostatnich latach odkryto kilka odmian barwnych tego gatunku, stąd rozbieżności w ubarwieniu.

Ptaszniki kobaltowe nie są wybrednymi smakoszami, chętnie jedzą różnego rodzaju owady. Dorosłym samicom można podać od czasu do czasu małą mysz.

Ptasznik kobaltowy jest gatunkiem agresywnym i szybkim, atakuje bez wahania, a jego jad może być potencjalnie niebezpieczny dla zdrowia człowieka. Samego wbicia kłów można nie zauważyć. Po ukąszeniu mogą wystąpić bóle i zawroty głowy oraz osłabienia. Objawy te przechodzą po kilku godzinach.

Pająk ten nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Jednak kiedy ma zapewnione dobre warunki staje się spokojnym pająkiem. Czasem zamiast zaatakować woli schować się do norki.

Ptasznik kobaltowy