Bernikla obrożna

Bernikla obrożna jest również gatunkiem arktycznym. Gnieździ się w tundrach Eurazji i Ameryki Płn., najdalej na północ ze wszystkich gęsi. W Europie spotyka się ją od października do marca. Zimuje na wybrze­żach Morza Północnego, rzadziej Bałtyku. Wyjątkowo pojawia się na wy­brzeżach Francji aż po Morze Śródziemne. Niektóre osobniki lub małe stadka zalatują niekiedy w głąb lądu.

Bernikla obrożna gnieździ się prawie wyłącznie na wybrzeżach morskich, szczególnie przy ujściach rzek, ale i na przymorskich jeziorach. Na tereny lęgowe powraca w końcu maja. W 10 dni po przylocie rozpoczyna się budowa gniazd. Bernikla gnieździ się w małych koloniach na niewielkich wyniosłościach terenu.

Gniazdo tego ptaka znajdu­je się na ziemi między kamieniami na podściółce z porostów; wysłane jest puchem. Samica znosi 3?6 szarawych jaj ciemniejących podczas wysiady­wania, które trwa 24?26 dni. Gąsior początkowo opiekuje się pisklętami, ale dość szybko porzuca rodzinę. Gąsiory łączą się wtedy w stada i pierzą kompletnie, tracąc na 3 tygodnie zdolność latania. W połowie sierpnia koń­czą pierzenie się samice. Młode są już w tym okresie lotne i cała rodzina odlatuje na południe.

Bernikle obrożne żywią się trawą, mchami i poro­stami, mięczakami i skorupiakami.

Bernikla obrożna jest nieco większa od krzyżówki. Jest to najmniejsza i najciemniej ubarwiona z gęsi, a także jedyna o głowie całkowicie czarnej. Szyja i pierś są również czarne i tylko po obu stronach szyi widać wąski biały pas. Jedynie pióra pokrywowe są białe, co widać na górnej stronie ciała. Brzuch jest albo łupkowoszary (u podgatunku Branta bernicla bernicla, występującego w arktycznych rejonach Rosji), albo białoszary (u podgatunku B. bernicla hrota ? z Grenlandii i Spitsbergenu). Młode nie mają białych pasów na szyi, a pióra na przodzie ich skrzydeł są usypane białymi punkcikami.

Bernikla obrożna lata stadami, ale nie formuje kluczy. Wydaje gardłowe ?rot rot”. Bernikla kanadyjska (B. canadensis) z Ameryki Płn., która została introdukowana do Europy, ma białą plamę na podbródku i policzkach i jest 2 razy większa od bernikli obrożnej.

Bernikla obrożna

Bernikla obrożna

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *