Bielik

Bielik to potężny ptak drapieżny o szerokich skrzydłach. Ogon biały (przynajmniej po brzegach). Jego nogi są żółte, a w dolnej części nieopierzone.

Jest to bardzo duży ptak o brązowym upierzeniu, głowę i szyję ma jaśniejsze. Ogon bielika jest krótki, klinowaty, u starszych jest biały, a u młodych biały jedynie po brzegach. Dziób jest masywny i intensywnie żółty. Waga 3,5 – 6,5 kg, długość ciała 80 – 95 cm, rozpiętość skrzydeł 220 – 250 cm. Samica jest nieco większa od samca, upierzenie podobne.

Bielik przebywa w pobliżu jezior, stawów rybnych i dolin rzecznych. Polowanie odbywa się nad wodami (zasiadka, dolot, brodzenie). Ptak ten ofiary chwyta w szpony. Jego pożywienie stanowią przede wszystkim ptaki wodne i ryby, mniej ssaki, a zimą odżywia się padliną. Bielik najczęściej je kaczki, perkozy, mewy, łyski, leszcze, płocie, szczupaki i karpie.

Głos tego potężnego ptaka to przeciągłe okrzyki i krakanie. Gniazda znajdują sie w lasach, na wysokich starych drzewach. Bielik buduje gniazdo z gałęzi, kształtem i wielkością podobne do bocianiego. Para wykorzystuje jedno gniazdo przez kilka lat, a dodatkowo posiada kilka zapasowych. Jaja składane są w marcu, jest ich zazwyczaj 2-3, białe, wysiadywane przez około 38 dni. Stare bieliki zimują na miejscu, młodsze wybierają się na niewielką wędrówkę.

W Polsce gnieździ się około 500 par, można je spotkać w prawie całym kraju, z wyjątkiem południa. Bieliki zasiedlają Eurazję od Grenlandii po Cieśninę Berlinga i Japonię. Niestety w Europie Zachodniej gatunek ten został wytępiony. W Polsce bieliki były już na wyginięciu, lecz od lat osiemdziesiątych XX wieku jego populacja wzrasta.

Ten ptak jest pierwowzorem naszego godła narodowego.

Bieliki są w Polsce pod ochroną.

Bielik