Bielik wschodni (Haliaeetus leucoryphus) jest gatunkiem dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych.
Zamieszkuje środkową i południową Azję.
Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzony tylko raz).
Ptak ten preferuje pustynie, półpustynie, górskie płaskowyże, zawsze w pobliżu zbiorników wodnych.
Długość ciała wynosi ok. 70?90 cm, rozpiętość skrzydeł 200?250 cm.
Bielik wschodni waży ok. 2,6?3,5 kg.
Samice są większe od samców, lecz obie płci ubarwione jednakowo.
Głowa i szyja brudnobiała.
Wierzch ciała również brudnobiały.
Dziób ciemny (bielik ma dziób jasny), nogi żółte.
Koniec białego ogona z szerokim ciemnym pasem.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Pożywieniem tego ptaka są drobne kręgowce, głównie ptaki.
Gniazdo bielika wschodniego gnieździ się na ziemi, lecz jeśli to możliwe ? na drzewie.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając dwa do czterech czystobiałych jaj.
Jaja znoszone w dwudniowych odstępach, wysiadywane są głównie przez samicę, od zniesienia pierwszego jaja przez okres około 40 dni.
Pisklęta opuszczają gniazdo po 70?105 dniach.