Inne nazwy: pstrokaczka, kaczka srokata
Birginiak jest gatunkiem średniego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych(Anatidae). Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Polysticta.
Kaczka ta występuje w Syberii na wschód od półwyspu Tajmyr oraz na Wyspie Świętego Wawrzyńca i Alasce. Nieregularnie gnieździ się w Laponii.
Zimuje na brzegach Morza Beringa, a mała populacja europejska na brzegach Morza Północnego i na Bałtyku. Sporadycznie zimuje na zachodnim wybrzeżu Kanady.
Birginiak preferuje niewielkie jeziora w pobliżu morskiego brzegu w strefie tundry. Zimuje na morskimwybrzeżu.
Gatunek chroniony.
Długość ciała tego ptaka wynosi ok. 43 – 50 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 70 cm. Birginiak waży ok. 500 – 1000 g.
Samiec w szacie godowej ma głowę i szyję białe, u dołu szyi czarna obroża, od której w linii pośrodkowej biegnie pas do żuchwy. Kantarek i tył głowy zielony.
Grzbiet biały z czarnym pasem pośrodku, ciągnącym się od obroży do czarnych ogona i pokrywy ogonowej. Części proksymalne wierzchu skrzydeł białe, dystalne czarne, lusterko niebieskie z białym obwiedzeniem. Boki i brzuch rdzawe.
Na bokach parzysta czarna, okrągła plama. Dziób i nogi szare. Samica i młode ciemnobrązowe z delikatnym ciemnym deseniem, lusterko niebieskie z białym obramowaniem. Samiec w upierzeniu spoczynkowym mniej kontrastowy i jaśniejszy. Młode podobne do samicy.
Pożywieniem tego ptaka są głównie drobne zwierzęta.
Birginiak gniazdo zakłada na lądzie w pobliżu wody.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lipcu – czerwcu 5 do 10 jaj w kolorze od bladożółtego po oliwkowozielonkawy, o średnich wymiarach 59 x 41mm i średniej masie 58 g.
Jaja wysiadywane są przez okres ok. 26 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się po około 44 – 45 dniach.