Czapla siwa

Czapla siwa jest tylko nieco mniejsza od bociana. Lotki I i II rzędu są czarne, co wyraźnie widać podczas lotu ptaka. Typowe jest też wówczas esowate wygięcie szyi, charakterystyczne też dla innych czapli, np. czapli nadobnej. Cecha ta wyraźnie odróżnia czaplę w czasie lotu od bociana i flaminga. Upierzenie samca jest prawie identyczne jak u samicy, a barwa godowego nie różni się od spoczynkowego. W upierzeniu młodocianym przeważa barwa brązowa, tęczówka zaś jest brudnobiała. W czasie lotu czaple wyróżniają się chrapliwym krakaniem brzmiącym trochę jak ?krrre”. Środowiskiem czapli są słodkie i słone płytkie wody stojące i płynące. Jej podstawowym pożywieniem są ryby, jednak mogą nim też być chwytane na polach myszy polne. Kolonie gniazd zakładane są przeważnie na drzewach, czasem w szuwarach. Gniazda budowane są na drzewach na wysokości do 20 m. Z 4-8 niebieskozielonych jaj wylęgają się po 4 tygodniach pisklęta, które są karmione wymiotowanym przez rodziców nadtrawionym pokarmem. Po 7 tygodniach młode stają się samodzielne.

W zachodniej Europie czaple są najczęściej ptakami osiadłymi, populacje natomiast środkowoeuropejskie wędrują głównie na południowy zachód, kończąc podróż w okolicach Morza Śródziemnego lub kontynuując ją aż do Afryki. Bezpośrednio po wyfrunięciu z gniazda młode ptaki opuszczają terytorium lęgowe, co następuje najczęściej w drugiej połowie czerwca. Ptaki dorosłe natomiast odlatują na południe dopiero we wrześniu i październiku lub nawet w listopadzie. Już przy końcu lutego następują pierwsze powroty czapli do gniazd, jednak większość wraca w marcu, a ostatnie grupy nawet w kwietniu i maju. Czapla siwa należy do gatunków potencjalnie zagrożonych wyginięciem.

Upierzenie czapli jest szare, głowa z czarną pręgą i wystającymi piórami karkowymi, tęczówki żółte lub pomarańczowe. Pożywienie stanowią ryby, rzadziej myszy. Biotop: płytkie wody stojące lub płynąc. Areał lęgowy rozprzestrzenia się na południe od 60 stopnia szerokości geograficznej w prawie całej Eurazji i północnej części Afryki.

Okres lęgów trwa w miesiącach maj-czerwiec. Miejsce zimowania to środkowa, zachodnia i południowa Europa oraz tereny położone na południe od Sahary. Okres wędrówek: wrzesień-październik i (luty-) marzec- kwiecień. Forma wędrówki: częściowo wędrowna.

 Czapla siwa
Czapla siwa

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *