Makolągwa

Makolągwy zasiedlają śródpolne remizy, aleje drzew i kępy krzewów. Żyją również na skrajach lasów, na cmentarzach, w parkach i ogro­dach.

Samiec makolągwy jest uważany za najlepszego śpiewaka wśród europejskich łuszczaków. Śpiewa siedząc na krzewie lub drze­wie, lecz czasem także w locie.

Okres lęgowy trwa od kwietnia do czerwca. Gniazdo na ogół znajduje się nisko nad ziemią, w gęstych krzewach lub na drzewie. Buduje je samica. Gniazdo jest zbudowane z źdźbeł i korzonków, przeplecione wełną roślinną i włóknami. Niec­ka gniazda jest wyłożona włosiem i wełną roślinną. Samica składa 4?6 jaj, z których po 12?14 dniach wysiadywania wykluwają się młode. Opuszczają one gniazdo po dwóch tygodniach. Jaja są wysia­dywane głównie przez samicę, chociaż samiec czasem ją na krótko wyręcza. Młode karmione są przez oboje rodziców. Gdy staną się nie­zależne, rodzice zaczynają się przygotowywać do następnego lęgu. W porównaniu z innymi łuszczakami makolągwy zjadają więcej pokar­mu roślinnego. Pisklęta są karmione owadami tylko w pierwszych dniach życia. Po opierzeniu gromadzą się w stadka z innymi ziarnojadami i koczują na ugorach porośniętych chwastami, na obrzeżach pól, przy drogach.

Makolągwy pozostają w parach nie tylko w okresie lęgowym, lecz nawet w zimie, gdy ptaki łączą się w stada. Jest pta­kiem częściowo osiadłym. Niektóre pozostają w pobliżu miejsca gniazdowania, lecz inne odlatują w październiku i listopadzie na po­łudnie, głównie do rejonu Morza Śródziemnego.

Samiec w upierzeniu godowym ma pierś i czoło karminowoczerwone, a dalsze części głowy i kark szare. Kolor ten stopniowo przechodzi w kasztanowo zabarwiony płaszcz i szarobiały kuper. Spód ciała jest szarobrązowy, a skrzydła brązowe z białymi, podłużnymi plamami. Ogon jest czarnobrązowy z białymi brzegami. Na jesieni samiec ma czerwony kolor upierzenia zasłonięty szarymi końcówkami piór, które z czasem wycierają się, odsłaniając barwę czerwoną.

Samica ubarwiona jest skromniej, bez czerwonej barwy na czole i piersi. Głowa i plecy są brązowe, strychowane. Ptaki młode ubarwione są podobnie jak samica. Wnętrze paszczy piskląt jest brudnoczerwone, białawe na brzegach. Jaja makolągwy przypominają jaja czeczotki i są bardzo delikatnie plamkowane. Zasięgiem obejmuje całą Europę (bez części północnej), zachodnią Syberię, północną Afrykę, Bliski Wschód i Azję Środkową. W Polsce jest nielicznym, lokalnie średnio licznym gatunkiem lęgowym.

Makolągwa - samiec

Makolągwa - samiec

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *