Ten najmężniejszy azjatycki orzeł stanowi szczególną zoologiczną atrakcję i chlubę Filipin. Niestety dziś trzeba być szczęściarzem, aby go zobaczyć. Dawniej żył prawie na całym archipelagu.
Dotąd niedobitki jego utrzymały się na wyspie Mindoro i przypuszczalnie na Luzonie.
Jako mieszkaniec gęstych tropikalnych lasów małpożer jest trudny do wyśledzenia, toteż nie łatwo ocenić jego malejącą liczebność. Główne zagrożenie tego ginącego króla przestworzy to postępujący wyrąb zarówno górskich, jak nizinnych lasów, nieodzownych mu do życia i gniazdowania.
Ogrody zoologiczne nie kupują malpożerów żyjących nielicznie na dwóch wyspach Filipin. Ich przyszłość stoi pod znakiem zapytania, ponieważ dotychczas nie rozmnażały się w niewoli.
Łupem tego nadzwyczaj silnego drapieżcy padają rozmaite, stosunkowo duże zwierzęta. Jego atakowi nie oprze się żaden ptak, łącznie z dzioborożcami większymi od niego.
Potrafi on pokonać nawet młodego jelenia. Na co dzień chwyta głównie małpy, latoperze i wiewiórki. Poluje zarówno z zasiadki na gałęzi, jak z lotu ślizgowego ponad koronami drzew.
Małpożer
