Pelikan australijski ma najdłuższy dziób.
Wielki, charakterystyczny dziób pelikana z wolem pod dolną szczęką doskonale spełnia swe zadania jako narzędzie połowu ryb – długość dzioba – 47 cm. Zwyczajem owych żarłocznych rybołowów jest polowanie gromadne.
Całe stado płynie na płyciźnie łukowatą linią, kłapaniem skrzydłami sprawia taki harmider, że ryby w popłochu gnają ku brzegowi, gdzie ten największy dziób, o dolnej szczęce w kształcie brytfanny, wyławia je i wrzuca do wola jak do worka. Pisklęta mające choćby dwa tygodnie zachłannie wspinają się ku tej przepaścistej spiżarni, z której zdobycz będzie dla nich zwrócona.
Pelikan australijski o długości 180 cm jest jednym z najokazalszych w swojej rodzinie. Wyróżnia go szary czub na głowie oraz – zależnie od podgatunku – żółtawa bądź różowawa torba pod żuchwą, która podczas zalotów staje się intensywnie szkarłatna.
Samce tokują wspólnie, widowiskowo i hałaśliwie, kiwając głowami w prawo i w lewo, przy równoczesnym donośnym klekotaniu. Po godach para tych ptaków przystępuje do budowy gniazda w krzewach albo wprost na ziemi.
Najczęściej wybierają na miejsce swego gniazdowania ustronne wysepki pozbawione drapieżców.