Pelikan kędzierzawy jest gatunkiem dużego, wędrownego ptaka wodnego z rodziny pelikanów.
Występuje wyspowo, głównie w południowo-zachodniej Azji, poza tym w Europie: w deltach Wołgi i Dunaju, być może pojedyncze stanowiska są na Bałkanach. W starożytności gniazdował w Europie Zachodniej, a do połowy XIX wieku na Węgrzech.
Zimuje w południowej Azji.
Tylko wyjątkowo pojawia się w Polsce. Osobniki tego gatunku zostały kilkakrotnie sfotografowane na terenie Polski w 2010 roku (m.in. w Warszawie).
Ptak ten na swoje siedlisko wybiera rozlewiska, duże jeziora, delty rzek z dużą ilością wysepek lub szerokim pasem trzcin, rzadziej wybrzeża.
Pelikan kędzierzawy jest objęty ochroną.
Długość ciała wynosi ok. 160?175 cm, rozpiętość skrzydeł 280?290 cm. Ptak ten waży ok. 11?15 kg.
Upierzenie ciała jest białe z szaroniebieskim nalotem, srebrne pokrywy skrzydeł. Lotki pierwszorzędowe czarne, drugorzędowe szare. Linia upierzenia na czole prosta. Na głowie i szyi nastroszony czub.
Dziób tego pelikana jest długi i potężny, żółty. W szacie godowej worek skórny pod żuchwą jest pomarańczowo-czerwony, w spoczynkowej ? różowy. Nogi szaroniebieskie, żółta plama na piersi. Młode osobniki są białe.
Pożywieniem tego ptaka są niemal wyłącznie ryby.
Gnieździ się kolonijnie. Gniazda blisko siebie.
Gniazda buduje z trzcin i innych roślin, zazwyczaj na ziemi lub bardzo rzadko na drzewie.
W zniesieniu 2 jaja.
Jaja wysiadywane przez okres 29 do 30 dni przez obydwoje rodziców. Gniazdownik.
Pelikan kędzierzawy
