Perkoz grubodzioby jest gatunkiem niewielkiego ptaka wodnego z rodziny perkozów.
Ptak ten zamieszkuje USA i południową część Kanady po Amerykę Południową.
W Europie pojawia się sporadycznie od lat 90. XX wieku, wpisany na listę polskiej awifauny w 2000 roku.
Objęty ochroną gatunkową ścisłą.
Ptak ten preferuje drobne zbiorniki słodkowodne, rzeki i bagna.
Zimuje na dużych jeziorach, rzekach i wybrzeżach morskich.
Długość ciała perkoza grubodziobego wynosi ok. 34 cm, rozpiętość skrzydeł 58-62 cm.
Upierzenie godowe brązowe, podbródek i szyja czarna, spód jaśniejszy.
Ciemna pręga na dziobie.
Upierzenie spoczynkowe – jaśniejsze i bardziej rdzawe, podgardle i dziób jasny.
Młode z biało-czarnym prążkowaniem i rdzawymi plamami na głowie.
Pożywieniem tego ptaka są drobne kręgowce i bezkręgowce wodne.
Gniazdo o różnorodnej lokalizacji, od pływającego, zakotwiczonego w przybrzeżnej roślinności, przez stojące w płytkiej wodzie po zlokalizowane na brzegu w gęstych roślinach.
Jaja perkoza są wydłużone, eliptyczne, sinozielone w liczbie 2 do 10 (zazwyczaj 4 do 7).
Jeden do dwóch lęgów, jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 23 dni przez obydwoje rodziców, choć przez większość czasu wysiaduje samica.