Inna nazwa: potrzos
Potrzos zwyczajny jest małym ptakiem z rodziny trznadlowatych.
Zamieszkuje Europę i większą część środkowej i północnej Azji. W Polsce liczny ptak lęgowy niżu, lokalnie bardzo liczny. Gatunek wędrowny (przeloty III?IV i IX?XI), choć dość często zimuje, zwłaszcza na zachodzie Polski.
Południowoeuropejskie populacje raczej osiadłe.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Ptak ten preferuje tereny wilgotne i podmokłe ? trzcinowiska, turzycowiska, bagna, wilgotne łąki, czasem pola uprawne.
Potrzos zwyczajny jest wielkości wróbla. Samiec w upierzeniu godowym ma głowę czarną, biały wąs i czarne podgardle. Spód ciała biały z szarym paskowaniem po bokach i na piersi. Wierzch ciała rdzawobrązowy z ciemnymi paskami. Kuper szary, boki ogona białe. W szacie spoczynkowej głowa brązowa z pręgowaniem.
Samice ubarwione podobnie, ale z pręgowaną jasnobrązową głową i jaśniejszym podgardlem.Śpiew ? złożony z krótkich, jakby jąkających się dźwięków.
Często śpiewa siedząc na źdźble trzciny.
Długość ciała tego ptaka wynosi ok. 15 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 21?27 cm. Potrzos waży ok. 20 g.
Ptak ten gniazdo zakłada zawsze na ziemi w kępie gęstej roślinności, najczęściej turzycy lub u podstawy krzewu, bardzo dobrze ukryte.
Lęgi od połowy maja do połowy czerwca. W lęgu 4?6 jaj o bardzo zróżnicowanym tle, o średnich wymiarach 20 x 15 mm.
Od zniesienia ostatniego jaja wysiadywanie trwa 12?14 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 11?13 dniach.
Pożywieniem potrzosa zwyczajnego są przeważnie drobne owady zbierane z roślin, ale również nasiona traw i chwastów.