Sęp kasztanowaty jest gatunkiem dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący półwyspy Iberyjski i Apeniński oraz Bałkany, a także pasma górskie Azji aż po Pacyfik.
Jeszcze w XIX wieku mógł się gnieździć w Tatrach, być może również na terenie dzisiejszej Polski (nie są to jednak potwierdzone informacje, a tylko przypuszczenia). Na pewno natomiast kilkunastokrotnie obserwowano osobniki zalatujące. Obecnie sporadycznie zalatuje w południowe rejony kraju.
Objęty ochroną gatunkową ścisłą.
Długość ciała wynosi 100?110 cm, rozpiętość skrzydeł: 250?290 cm. Ptak ten waży około 6,3?12,5 kg.
Sęp ten preferuje góry i obszary pagórkowate, choć sporadycznie pojawia się w różnorodnych miejscach.
Brak dymorfizmu płciowego ? obie płci ubarwione jednakowo. Głowa i szyja pokryta rzadkim puchem, na szyi kryza z lancetokształtnych piór. Grzbiet, spód i skrzydła ciemnobrunatne, jedynie lotki czarne. Dziób ciemny, nogi szare. W locie widoczne bardzo długie i szerokie skrzydła, na końcach palczasto rozwidlone.
Szybuje ze skrzydłami ustawionymi poziomo i ogonem lekko rozłożonym. Jedną z cech charakterystycznych gatunku jest posiadanie przez młode osobniki ciemniejszego, matowego upierzenia ciała niż osobniki dorosłe. Głowa młodych osobników pokryta jest czarnym upierzeniem.
Sęp kasztanowaty jest padlinożerny, trawi również kości dużych ssaków.
Gniazdo zakłada na drzewach.
Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w marcu jedno jajo.
Jaja wysiadywane są przez okres około 55 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 3 do 3,5 miesiącach.
Sęp kasztanowaty
