Śnieżka to gatunek z rodziny wikłaczy, podrodziny wróbli.
Długość ciała około 18 cm, długość skrzydła 11,5-12,6 cm, ciężar około 35 g.
Wiosną głowa szara, od dzioba jasny wąs, na gardle czarna plama, wierzch ciała brunatny, skrzydła czarniawe z dużym białym lustrem, ogon brunatno-czarniawy z białym, spód brudnobiały.
Jesienią barwy te są pokryte szerokimi żółtawymi obrzeżami piór, tak że są częściowo niewidoczne.
Śnieżka zamieszkuje strefę alpejską i subalpejską w górach.
Gniazdo zakłada w szczelinach skał, norach gryzoni lub w otworach budynków.
Wyprowadza 2 lęgi w roku. W zniesieniu 4-6 jaj.
Śnieżka jest osiadła, tylko zimą opuszcza się w doliny.
Występuje wyspowo: na południu Hiszpanii, w Pirenejach, Alpach, Górach Dynarskich, na Kaukazie i w Iranie oraz w niektórych łańcuchach górskich Azji Centralnej.
W Polsce obserwowana dotychczas 3 razy, ostatni raz w 1912 r. koło Cieplic.
Śnieżka