Minóg strumieniowy żyje przeważnie w górnym biegu potoków i mniejszych rzek na płyciznach i w zatoczkach, gdzie zagrzebany w naniesionym piasku spędza większą część swojego życia. Swoją kryjówkę opuszcza rzadko i tylko w nocy. Znaleźć można go tylko w okresie tarła, czyli od kwietnia do czerwca, kiedy przebywa w wolnej toni wodnej w pobliżu dna. W tym czasie minogi zbierają się w większej liczbie na tarlisku. Samce różnią się od samic mniejszą płetwą ogonową oraz rurowato wydłużoną brodawką płciową. Samice zakładają gniazdo na płyciznach. Za pomocą przyssawki przytwierdzają się do brzegu gniazda i wężowatymi ruchami wzbijają piasek, który unosi prąd wody. Samiec pojawia się na tarlisku, gdy jama jest już gotowa i owija samicę swym ciałem tak, że zbliża się do jej otworów płciowych. Przy tym samiec przytrzymuje się przyssawką z tyłu głowy samicy. W ciągu tygodnia zostaje złożone do 1500 jaj. Zaraz po złożeniu jaj tarlaki giną z wycieńczenia, gdyż w okresie dojrzałym nie przyjmują żadnego pokarmu. Larwy minoga są nieco dłuższe niż dorosłe zwierzęta i przed przeobrażeniem ich długość wynosi 18 cm. Wobec małej wielkości i rzadkiego występowania minóg strumieniowy nie ma znaczenia gospodarczego.
Minóg dunajowy zamieszkuje górny odcinek Dunaju i jego południowe dopływy. W stadium larwy żyje 4-5 lat w złożach piasku i mułu, gdzie odżywia się detrytusem i najmniejszymi organizmami. Dorosłe zwierzęta przysysają się do żyjących i padłych ryb i odżywiają się ich krwią i mięśniami. W drugim roku życia odbywają stadnie tarło i giną. Gatunek ten, podobnie jak minóg strumieniowy, nie ma znaczenia gospodarczego.
Ciało węgorzowate, lejkowata przyssawka z nielicznymi tępymi rogowymi zębami; płetwy grzbietowe stykają się. Długość i ciała 16-18 cm, masa do 40 g. Okres tarła: od kwietnia do czerwca Płodność: 1500 jaj. Pożywienie: w okresie larwalnym resztki organiczne i drobne organizmy; dorosłe osobniki nie przyjmują pokarmu. Zasięg występowania: potoki i rzeki zlewiska Bałtyku i Morza Północnego w środkowej Europie, szczególnie w wodach płynących krainy pstrąga.
Minóg strumieniowy
