Jest to gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny krętorogich, zaliczany do antylop. Pierwotnie występował na całej Saharze: od Mauretanii, Maroka i Algierii, aż do Sudanu. Obecnie adaks należy do najrzadszych antylop. Spadek liczebności tych zwierząt to rezultat polowań dla cenionego mięsa i skóry. Z braku ochrony zwierzętom tym grozi całkowite wytępienie.
Antylopa adaks to masywne zwierzę o szeroko rozstawionych, spłaszczonych racicach, ułatwiających chodzenie po piasku. Wysokość w kłębie: 95 – 110 cm, długość ciała: 150-175 cm, waga: 65 – 125 kg. Ciało pokrywa krótka sierść o jasnym umaszczeniu (zimą szarawe, latem białe bądź w kolorze piaskowym) z wyjątkiem pyska, gdzie na ciemnym tle występuje biała plama, przypominająca kształtem literę X. Nogi, biodra, brzuch i uszy również są białe. Długie, śrubowato skręcone i lirowato wygięte ku tyłowi rogi występują u osobników obu płci. Na powierzchni tych rogów występują regularnie rozłożone pierścieniowate zgrubienia.
Antylopa ta jest roślinożerna. Przez wiele miesięcy nie muszą pić, potrzebne ilości wody pobierają razem z pokarmem.
Adaksy przebywają wyłącznie w środowisku pustynnym Sahary, wędrując w kierunkach zależnych od nieregularnych deszczy, po których pojawia się roślinność stanowiąca pokarm adaksów. Poruszanie się w takim terenie ułatwiają szeroko rozstawione i spłaszczone racice.
Ciąża samicy trwa bardzo długo, bo aż 310 – 350 dni. Zimą lub wczesną jesienią rodzi się tylko jedno młode.
Dojrzałość płciową zwierzę to osiąga w wieku 2-3 lat.
Ssak ten żyje w niewielkich stadkach, liczących średnio po 15 do 20 sztuk, pod wodzą starego samca. Jest gatunkiem prowadzącym nocny tryb życia – dnie spędza odpoczywając.
Antylopa adaks jest krytycznie zagrożona wyginięciem.