Gwanako jest gatunkiem roślinożernego ssaka z rodziny wielbłądowatych.
Żyje w niewielkich stadach w Andach i w Patagonii.
Gwanako występuje na rozległych przestrzeniach.
Zwierzę to zamieszkuje zazwyczaj suche tereny, szczególnie w pobliżu równika na południe od równiny Gran Chaco.
Dawniej gwanako występowało również na sawannach i półpustynnych terenachPatagonii i Ziemi Ognistej.
Obecnie prawie całkowicie zniknęło z tych obszarów, pojawiając się tylko lokalnie wysoko w Andach od południowego Peru do Ziemi Ognistej.
Długość ciała wynosi około 153?200 cm, wysokość w kłębie 90?125 cm.
Długa, płowa sierść na grzbiecie i bokach, krótsza, jasna na brzuchu.
Kończyny smukłe, szyja długa, cienka, ogon bardzo krótki długości 22?25 cm, zaokrąglony i puszysty.
Masa ciała tego ssaka wynosi około 80?120 kg.
Sierść w różnych odcieniach brązu ? na grzbiecie długa, ciemniejsza, na brzuchu krótka, wyraźnie jaśniejsza.
Żyje w małych stadach, liczących najwyżej 20?30 osobników.
Jeden samiec pełni funkcję przewodnika i opiekuna takiej grupy.
Pożywieniem gwanako są rośliny trawiaste, krzewy i porosty.
Po okresie ciąży trwającym 11 miesięcy samica rodzi jedno młode, które karmi mlekiem przez 4 miesiące.
Gwanako
