Jest to średniej wielkości ssak parzystokopytny z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Ozotoceros.
Jeleń pampasowy występuje na otwartych i suchych terenach trawiastych Ameryki Południowej.
Długość ciała tego ssaka wynosi 110-130 cm, długość ogona: 10-15 cm, wysokość w kłębie: 70-75 cm, masa ciała: 35-40 kg.
Ciało o lekkiej budowie, ubarwione rudobrązowo lub żółtoszaro. Brak wyraźnej różnicy pomiędzy suknią letnią i zimową. Poroże z trzema rozgałęzieniami.
Samce nieco większe, ale dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony. Samce wydzielają silny zapach podobny do zapachu czosnku, wyczuwalny z dużej odległości. U młodych do 2. miesiąca życia występuje szereg jasnych cętek po bokach ciała.
Jeleń pampasowy miał duże znaczenie w kulturze Indian Ameryki Południowej. Poławiany dla mięsa i skór. W XIX w. jego skóry eksportowano masowo.
Obecnie gatunek zagrożony wyginięciem z powodu utraty siedlisk oraz chorób przenoszonych przez zwierzęta hodowlane. W Czerwonej Księdze IUCN ujęty w kategorii podwyższonego ryzyka (NT).