Słoń afrykański

Słoń afrykański to największe zwierzę lądowe.

Warunki życia na lądzie nie pozwalają na osiągnięcie rozmiarów rekordzisty wszech czasów, płetwala błękitnego. Mimo to respekt budzi widok słoni, najpotężniejszych i najcięższych ssaków lądowych ? 8 ton wagi i 4 metry wysokości. Żyją obecnie dwa gatunki tych kolosów, z których afrykański przewyższa wzrostem i ciężarem swego indyjskiego kuzyna.

Aby dostarczyć energii potężnemu cielsku, słoń musi każdego dnia spożyć około 400 kilogramów roślinnej strawy. Zmusza go to do poświęcenia na żerowanie blisko 20 godzin na dobę. Zarówno trawę, jak liście i owoce drzew słonie zrywają i podają sobie do pyska przy pomocy trąby. Jest to organ powstały ze zrośnięcia nozdrzy i górnej wargi, będący najwszechstronniejszym narządem w całym świecie zwierząt. Służy podawaniu pokarmu, węszeniu, obmacywaniu przedmiotów, wydawaniu głosu oraz pieszczotom – zarówno w nadzwyczaj subtelnej grze miłosnej podczas zalotów, jak wzmacniającym więź pomiędzy członkami stada.

Ten olbrzym na słupowatych nogach stąpa cicho i nadzwyczaj delikatnie na czubkach palców, zjawia się bezszelestnie jak duch i jak duch znika. Skóra słonia nie przypomina pancerza, jak np. u nosorożca indyjskiego: jest organem wyjątkowo czułym.

Ciosy słonia afrykańskiego wyjątkowo przekraczające 3 m długości i 100 kg wagi każdy (zazwyczaj są parokrotnie skromniejsze) służą wykopywaniu oczek wodnych, wyrywaniu drzew z korzeniami, podnoszeniu i usuwaniu rozmaitych przeszkód. Interesujące, że podobnie jak wśród ludzi są prawo- i leworęczni, tak też wśród słoni spotyka się osobniki chętniej posługujące się prawym, bądź lewym ciosem. Łatwo to rozpoznać, gdyż cios najczęściej używany – nazywany głównym – jest zwykle nieco krótszy i zaokrąglony na końcu.

Prócz donośnego trąbienia, słonie wydają głos niesłyszalny dla nas – niskie tony, infradźwięki, służące porozumiewaniu się na odległość 3 kilometrów.

Słoń afrykański