Inna nazwa: kotik afrykański.
Jest to gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny uchatkowatych.
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje południowo-wschodni Ocean Atlantycki i Ocean Indyjski – wokół południowych wybrzeży Afryki oraz południowo-zachodnią część Oceanu Spokojnego – wzdłuż południowych wybrzeży Australii i Tasmanią.
Uchatka karłowata spędza większość czasu w wodzie, zwykle nieopodal brzegu. Rzadko oddala się (maksymalnie do 160 km) od brzegu. Okres godowy rozpoczynają w październiku od ustalenia terytoriów na skalistych lub piaszczystych brzegach. Samce wychodzą na brzeg, ustalając – nierzadko poprzez walki – wielkość swojego terenu. Pojawiające się stopniowo samice wybierają sobie partnera kierując się dostępnością terenu. Samiec dysponujący większym areałem przyciąga więcej samic tworzących jego harem.
Samce podgatunku afrykańskiego osiągają przeciętnie 2,3 m długości i masę ciała od 200 do 350 kg. Ubarwienie szare lub czarne, jaśniejsze pod spodem. Samice są nieco mniejsze, osiągają przeciętnie 120 kg masy ciała przy długości ok. 1,8 m i mają brązowe futro z jaśniejszym cieniowaniem części brzusznej. Samce podgatunku australijskiego mają trochę krótsze ciało (przeciętnie 2-2,2 m) przy masie 218-360 kg, różnią się od afrykańskich szarobrązową barwą futra. Samice są wyraźnie mniejsze (1,2-1,8 m przy przeciętnej masie ciała 36-110 kg), a ich futro przyjmuje barwę srebrnoszarą z żółtym podgardlem i jasnym spodem.
Ssak ten żywi się głównie rybami, uzupełniając dietę krabami i kałamarnicami.
Ciąża uchatek karłowatych trwa blisko 12 miesięcy. Młode po urodzeniu ważą 4,5-7 kg (australijskie do 12,5 kg) przy długości ciała 60-80 cm.
Uchatki są poławiane dla skór, tranu i mięsa. Genitalia samców są sprzedawane jako afrodyzjak. Podgatunek australijski został objęty ochroną. Do naturalnych wrogów uchatek należą rekiny, wieloryby i drapieżniki lądowe.
Uchatki karłowate
