Jest to gatunek ssaka z rodziny koniowatych.
Nazwa gatunku pochodzi od nazwiska Juliusza Grevy’ego, prezydenta Francji.
Średnia długość życia wynosi około 20 lat. Uważa się, że zebra Grevy’ego jest blisko spokrewniona z przodkiem zebr.
Sierść tułowia ubarwiona w pionowe czarno-białe pasy, zakrzywiające się na biodrach i barkach, na nogach przechodzące w poziome, sięgające kopyt. Brzuch jest biały, grzywa dwubarwna. Charakterystyczne bardzo długie, szerokie uszy zaokrąglone na wierzchołkach. Nowo urodzone źrebięta mają pasy brązowo-czarne, a ich grzywy ciągną się wzdłuż grzbietu aż do ogona.
Zebry te kiedyś licznie występowały w Etiopii, Somalii oraz północnej Kenii, jednakże dziś można je tylko spotkać w północno-wschodniej Etiopii oraz w Kenii. Ten gatunek zebry nie był widywany w Somalii od 1973 roku. Ich liczba zmniejszyła się gwałtownie w latach 70. XX wieku, kiedy ich skóry stały się bardzo modne.
Długość ciała tej zebry: 2,5-3 m, wysokość w kłębie: 1,4-1,6 m, masa: samce 380-450 kg, samice 350-400 kg.
Zebry Grevy’ego występują na sawannach wschodniej Afryki, w Etiopii i północnej Kenii. Obecnie występowanie w Sudanie nie jest potwierdzone.
Ssaki te są roślinożerne, głównym pożywieniem są trawy.
Zebry Grevy’ego osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 lat. Samice są płodne 2-9 dni co 19-33 dni. Ciąża trwa około 390 dni. Młode rodzą się najczęściej w sierpniu lub we wrześniu. W 6-14 minut po narodzeniu młoda zebra może stać, po około 30 minutach chodzić, a po około 45 minut minutach biegać. Młode stają się dorosłe po około 275 dniach. W przeciwieństwie do innych gatunków zebr, nie żyje w stałych stadach, nie obserwuje się też stałych związków. Większość osobników żyje w grupach ogierów lub klaczy z młodymi, czasami w grupach mieszanych.
Często spotykane w ogrodach zoologicznych.
Zebra Grevy’ego jest zagrożona wyginięciem.
Zebra Grevy'ego
